Diagnose
PCOS
Het PolyCysteus Ovarium Syndroom (PCOS) werd voor het eerst beschreven in 1935 door de artsen Stein en Leventhal en gedurende vele jaren stond het dan ook bekend als het syndroom van Stein en Leventhal.
Normaal ontwikkelen zich in de eerste helft van de menstruatiecyclus enkele follikels (ook wel eiblaasjes genoemd) in de eierstokken, waarvan er meestal maar één verder groeit en tot ovulatie (eisprong) komt. Bij vrouwen die aan PCOS lijden worden in de eierstok meerdere kleine follikels gevormd, die moeilijk tot groei en ovulatie komen. De onderontwikkelde vochtblaasjes die zo ontstaan, worden cysten genoemd.
Naar schatting heeft 5 tot 10% van de vrouwen een meer of minder ernstige vorm van PCOS en daarmee is dit de meest voorkomende hormonale afwijking bij vrouwen. PCOS is geen ziekte maar een syndroom. Dit houdt in dat er meerdere symptomen aan verbonden zijn die niet allemaal tot uiting hoeven te komen bij elke vrouw. Het beeld van dit syndroom verschilt dus per individu. Over de oorzaak van PCOS is nog weinig bekend.
Bij het zwanger worden van Deyn hebben ze nooit een diagnose kunnen stellen. PCOS komt meestal voor bij vrouwen met overgewicht, overbeharing, een onregelmatige cyclus en veel kleine ei blaasjes. Gelukkig heb ik geen overgewicht en geen overbeharing en ik had helemaal geen cyclus.. Wel had ik veel kleine eiblaasjes wel 40+ per kant.. (Gemiddeld heb je er een stuk of 5/7) vandaar dat ze denken aan PCOS.